Empathie als helende factor

Het is een veel gebuikt woord: empathie. Maar wat is het nu eigenlijk en hoe manifesteert het zich? Ik start maar even vanuit mijn eigen situatie thuis. Onlangs had ik een wat minder goede dag (oordeel, maar goed) ik voelde me wat verdrietig en wat ontmoedigd. Mijn partner wilde graag weten wat er was en stelde wat vragen (haar behoefte aan informatie). Gaande weg merkte dat ik eigenlijk alleen maar behoefte had aan erkenning voor wat er in mij leefde (daarmee zou de behoefte aan steun ook vervuld zijn) en verder niets. Ik had behoefte aan empathie en steun.  Dit is waar empathie om draait. Erkenning voor wat er is, hoorbaar en erkend door een ander zonder dat er iets van weg hoeft, opgelost hoeft te worden of bevraagd wil. Dus geen “ik snap het”, “ken ik ook” of welke andere bemoedigende zin dan ook. Ik kan om empathie vragen en ik kan het een ander geven.

Empathie is je verplaatsen in het perspectief van de ander en , zoals Rosenberg het zegt,  het demonstreren van die bijzondere kwaliteit door het gevoel en de behoefte van de ander te benoemen. Natuurlijk blijft het bij een aardig gok in hoe de nader zich voelt maar dat geeft niets. Ons doel is niet om perfect te raden maar om verbinding te maken. Daarnaast is het krijgen van empathie helend. Iemand die actief laat weten dat hij zich verplaatst, zonder belang, zonder iets op te willen lossen en alleen wil verbinden, bij je is en je zo steund. Als dit proces zich vrij kan manifesteren is er vaak ook ruimte om inhoudelijk iets te zeggen (als je dat al zou willen)